Wat een schitterend land!

Lieve allemaal,
Het is eventjes geleden maar daar zijn we weer! We zitten nu op Magnetic Island, ik zit aan een tafeltje op onze veranda met uitkijk op het zwembad en een stukje verder zie ik tussen de palmbomen door de prachtig gekleurde oceaan liggen.. Het gaat een lang verhaal worden, neem er maar even de tijd voor dus! We hebben namelijk weer super mooie dingen gezien en gedaan!
Na het vorige berichtje hebben wij nog 3 weken gewerkt op de kippenboerderij. De laatste twee weken dat we daar aan het werk waren hebben we bij twee collega’s van ons gewoond. Dit was super gezellig en lekker luxe. De donderdag voordat we vertrokken zouden we met z’n vieren uit eten gaan. Eerst gingen we een biertje drinken in de pub, toen we daar aankwamen was het ineens: SURPRISE!! Daar zaten al onze collega’s, ze hadden een surprise party voor ons georganiseerd, super leuk! We gingen eerst lekker eten en daarna nog wat drinken en kletsen. Dit was een erg leuke afsluiter van zes leuke, gekke, maar ook interessante en leerzame weken die we daar gehad hebben.
We hadden afgesproken met twee Nederlandse meiden die we in Coffs Harbour hadden ontmoet om samen te reizen tot Cairns. 8 April hebben we afscheid genomen van Ross & Crystie, de collega’s waar we bij verbleven, en toen zijn we naar de kust gereden waar Renee en Shani, de twee Nederlandse meiden, op dat moment zaten bij een vriendin van ze. Een koppeltje en hun dochtertje die we ook in Coffs Harbour op de camping hadden ontmoet waren daar ook, en het was super gezellig om iedereen weer te zien. Toen we daar aankwamen was het Pasen en we kregen meteen een heerlijke paas-lunch voorgeschoteld! De volgende dag alles georganiseerd, de auto ingepakt (wat nog een heel geregel en gepuzzel was want we zitten met z’n vieren in onze auto) en daar gingen we: op naar een nieuw avontuur!
Onze eerste stop was Noosa, een gezellig toeristisch plaatsje net boven Brisbane aan de Sunshine coast. We hadden van veel mensen die in een groep kamperen gehoord dat het heel gemakkelijk was om met z’n vieren te kamperen op een plekje terwijl je maar voor twee personen betaald. Nou wij als arme backpackers moesten dat natuurlijk ook uitproberen. We voelde ons wel een stelletje criminele dus we hadden al snel besloten dat we dit niet veel vaker gingen doen. Het was ook niet zo’n groot succes want de camping bleek zo uitgestorven te zijn dat de campingbaas al vrij snel in de gaten had dat er iets niet klopte, dus we hadden al niet echt vrienden gemaakt daar. Omdat het de eerste avond samen was hadden we besloten om uit eten te gaan in een leuk restaurantje aan de haven. Hierna zijn we naar de bioscoop gegaan en hebben we de nieuwe film van Mr. Bean gekeken, deze viel helaas een beetje tegen maar we hebben het toch gezellig gehad. We hadden allemaal al in geen tijden op het strand gelegen dus de activiteit voor de volgende dag was snel gekozen, we gingen lekker op het strand liggen! Na wat uurtjes bakken hebben we wat winkeltjes bekeken en Bart heeft zich weer vermaakt met zijn vishengel. Hij heeft er inmiddels al drie en een hele viskoffer vol met benodigdheden, een visser in hart en nieren dus! Na een dag op het strand verlangde we allemaal naar een douche en aangezien er toch niemand op die camping stond kwam Bart gezellig bij de vrouwen douchen. We hadden alleen de pech dat de eigenaresse van de camping hem naar binnen had zien gaan en die was helemaal over haar toeren! Die stond me daar toch een partij herrie te schoppen joh! Niet normaal… Maargoed, we hadden inmiddels wel in de gaten dat we het nu wel een beetje verprutst hadden op deze camping dus we zijn de volgende dag maar vertrokken en doorgereden naar Rainbow beach.
We hebben in dit kleine en rustige plaatsje een camping opgezocht die aan een meer gelegen was, we hadden een plaatsje met een prachtig uitzicht over het water, helemaal perfect dachten wij! Maar toen bleken er zandvlooien te zitten… dit zijn ini mini beestje die je amper kan zien met het blote oog maar ze bezorgen je heel veel bultjes die enorm jeuken! Toch hebben we een paar leuke dagen gehad hier. De eerste middag zijn we na het stadje (drie kledingwinkels en een supermarkt) bekeken te hebben naar het strand gegaan. Hier hebben we liggen genieten met een heerlijk wijntje erbij, wat een leven hebben wij toch hier hè! De volgende dag zijn we met de meiden op pad gegaan omdat onze visserman natuurlijk weer aan het werk moest bij het water. Hij heeft hier een flathead gevangen die wel 79 cm groot was! De grootste vis die hij tot nu toe heeft gevangen, hij was er helemaal happy mee. Wij zijn eerst naar Carlos sandblow gereden waar we na een korte wandeling door de bossen ineens op een gigantisch grote duin uitkwamen. Vanaf hier hadden we een uitzicht over het stadje en het binnenland erachter en aan de andere kant zagen we de gigantisch grote oceaan liggen en een stuk van de kustlijn. Het plaatsje Rainbow beach heeft zijn naam te danken aan het gekleurde zand wat je er overal kunt zien. Ook vanaf de zandduin zagen we een wand waar je zand zo wit als sneeuw en zo zwart als roet zag, en alles er tussen in. Na de zandduin zijn we naar een nationaal park gereden dat er in de buurt lag, hier hebben we een wandeling gemaakt door de bossen en na 45 min. zagen we ineens een prachtig meer liggen met het witste zand wat we ooit gezien hadden… zo mooi!
Na Rainbow beach zijn we naar Hervey Bay gereden. Het beginpunt (stadje) van onze reis naar Fraser Island! Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en er ligt meer zand dan in de Sahara! Hervey Bay stelt zelf niet zo heel veel voor, veel winkels, maar verder niet zo heel veel activiteiten te doen, behalve Fraser. ’s Middags om 3 uur moesten we aanwezig zijn op de meeting voor Fraser. Te veel informatie en te veel geregel. We zaten met zijn elven in een auto; wij met z’n vieren, 5 Zweedse jongens van 19 jaar oud en nog een Zweeds koppeltje.
Zondagochtend (15 april) werden we om 6.45 uur verwacht om de auto in te laden. TE VROEG! Och jongen we hebben het toch zo zwaar he… Maar goed, we hebben we het ervoor over ;) Na het controleren van alle benodigdheden en de auto zijn we nog even snel gaan ontbijten om rond 9 uur te vertrekken. Met vier andere auto’s van onze organisatie op pad gegaan richting de ferry. Eenmaal aangekomen op het eiland hebben we ons vooropgesteld schema gevolgd. In principe hoefden we dat niet te volgen maar het was toch wel erg makkelijk, zo vergat je niets op het eiland en haalden we er het meeste uit voor de tijd die we hadden. De eerste dag zijn we naar twee kleine meertjes geweest, vooral de eerste was ontzettend mooi en er was niemand! Lekker zitten lunchen met z’n alle en een duik genomen in het helder blauwe water. In het einde van de middag moesten we onze weg gaan zoeken naar onze campingplaats voor die nacht. De plaats gevonden na een lange rit van zo’n anderhalf uur alleen maar op het strand rijdend. Toch nog voor het donker onze plek gevonden, want moesten ook nog onze tenten opzetten en gaan koken. Samen met twee andere Koala (dat is de organisatie) groepen een leuke nacht aan het strand gehad! Muziekje en drankjes erbij, helemaal gezellig!

De volgende ochtend… hoe mooi is het om je tentje open te ritsen, je hoort en ziet de zee en de zon opkomen… Zou willen dat ik het jullie kon uitleggen maar dat gevoel is gewoon niet te beschrijven!
Na het ontbijt zijn we vroeg op pad gegaan, eerst naar een plekje dat Indian Heads genoemd wordt. Het is een korte wandeling naar de top en vanaf daar heb je een uitzicht waar je u tegen zegt! Je ziet achter je het eiland liggen wat voor een deel begroeid is met groen en een ander deel is alleen maar zand! En voor je ligt de oceaan, zover je maar kijken kunt. Dit plekje staat erom bekend dat je veel marine wildlife kunt zien.. dus wij kijken, en wachten maar! Al snel hoorden we wat commotie aan de andere kant van de rotsen, bleek dat ze een paar haaien zagen zwemmen! En 10 minuutjes later zagen we een groepje dolfijnen langskomen. Super cool dus, erg mooie fotootjes gemaakt weer. Later zijn we weer teruggereden over het strand, eerst naar een schipwrak (Maheno Wreck) dat in 1935 op het strand is aangespoeld, toen naar Eli Creek – een natuurlijke wildwatercreek met zulk helder water dat je het bijna niet eens ziet. Na even gezwommen te hebben zijn we het binnenland weer ingegaan. Bbq gehad voor lunch en daarna weer een ander mooi meertje ingesprongen. De tweede nacht zijn we gaan overnachten (wederom aan het strand) op een plek met weer een paar andere groepen. Gezellige avond gehad, we hebben op grote zeilen naar de melkweg liggen kijken. De hemel op Fraser Island, omdat er natuurlijk geen licht is ’s nachts, is zo geweldig mooi, je zag echt de hele melkweg, zo ontzettend veel sterren en de maan is ook zo anders als dat we die in Nederland zien, heel apart. We bleven er maar naar kijken!
De volgende ochtend rond 6 uur opgestaan en ontbeten in onze eigen gefabriceerde keuken. Dit was weer de dag dat we HELAAS Fraser moesten gaan verlaten, MAAR niet zonder Lake Wabby en Lake Mackenzie te hebben mogen aanschouwen! Bijna de mooiste dingen op het eiland. Lake Wabby is een meertje midden in hele hoge duinen waar je jezelf van boven af in kon laten rollen, heel gaaf! Trouwens, we hebben hier ook onze eerste en enige dingo van het hele eiland gezien. Fraser is de thuishaven van honderden dingo’s die daar in het wild leven, ze hebben ons erg voor ze gewaarschuwd om dat ze best gevaarlijk kunnen zijn, maar we hadden er nog geen enkele gezien. Daar dus wel, hij kwam even wat water drinken in het meertje en ging er toen redelijk snel weer vandoor over de zandduinen. Ze hadden ons gezegd nooit alleen rond te lopen, dus ook niet als je even een plasje moest plegen of een poepje moest draaien… dus als het zo ver was dan ging je minstens met z’n tweeën op pad, de één ging met de schop in de hand op de wacht staan voor dingo’s en de ander kon dan met een ‘gerust hart’ zijn broek laten zakken… hahahaha dit zorgde dus voor lachwekkende taferelen!
Daarna doorgereden naar Lake Mackenzie. Wat beeldschoon!!!!! Een meer met hagelwit strand, super helder blauw water en prachtige bomen er om heen. Het leek wel een suptropisch zwemparadijs, nee het was zelfs nog veel mooier dan dat! We hadden hier graag nog een paar uurtjes langer willen vertoeven, maar helaas, onze ferry zou rond 16 uur vertrekken, dus inpakken en wegwezen. Ze zeggen altijd: aan al het goeie komt een eind, en helaas ook weer aan ons Fraser avontuur… Jammer, maar gelukkig hebben we zoveel foto’s gemaakt dat we het niet snel zullen vergeten!
Na een geweldige douche, want we voelden ons zo vies en smerig na 3 dagen ZONDER DOUCHE op zo’n zandeiland te hebben vertoefd, zijn we met z’n negenen (nog 5 andere Nederlanders ontmoet op Fraser) gaan eten bij de plaatselijke Chinees, erg gezellig! We kwamen er ook achter dat we de zaterdag erop op het zelfde schip de Whitsundays gingen beleven, dus dit was een soort kennismakingsdiner zeg maar…
De volgende ochtend weer vertrokken uit Hervey bay. Rond half 5 een camping opgezocht aan de snelweg en wat hebben we hier een topavond gehad! De campingbaas was super vriendelijk! Het gaf ons een mooi prijsje, we mochten de keukenstoelen en tafel bij ons kampeerplaatsje neerzetten, we mochten zijn wasknijpers en waslijn gebruiken voor onze was en hij nodigde ons uit om bij hem te komen bbqen, want hij vond dat het hoogtijd was dat wij eens een kangaroe biefstukje zouden eten! Echt top! We hebben een leuke avond gehad, en dat stukje kangaroe smaakte best lekker (wel een beetje taai vlees).
Volgende dag weer een paar honderd kilometer gereden, naar Yeppoon. Deze avond heb ik mijn beste beentje maar eens voorgezet en ben ik met Bart mee gaan vissen, helaas niets gevangen maar het was wel leuk om te doen. Bart had wel een topavond, de ene na de andere vis viste hij het water uit!
En jullie raden het al, de volgende dag weer die auto in. Aantal uurtjes gereden voordat we aankwamen in Airlie beach. Dit was echt een geweldig leuk stadje, leuke winkeltjes en cafeetjes, super gezellig sfeertje en ongelofelijk mooi gelegen. We realiseerde ons toen dat we toch echt wel zo’n beetje in de tropen zaten, heerlijk!
Zaterdag (21 april) om 15 uur vertrok onze catamaran ‘Pride of Airlie’ met 70 mensen aan boord, beetje veel maar gelukkig genoeg plek op de boot! Rond 17.30 uur kwamen we aan op South Molle Island, ons resort op een van de Whitsunday eilanden. En het was echt een resort, een zwembad, een spa, een golfbaan, een tennisbaan, winkeltjes, receptie en wat al niet meer! We zijn na het douchen gaan eten met beide boten en ’s avonds had de crew drankspelletjes georganiseerd, erg gezellige boel. Maar niet te gek gemaakt want de volgende dag weer vroeg op en ik zat niet echt op een kater te wachten omdat we de volgende dag de hele dag op de boot zouden zitten.
De volgende dag moesten we om 6.30 uur aan het ontbijt verschijnen en om 7.30 vertrok onze boot naar Whitehaven Beach! Dit schijnt een van de mooiste stranden ter wereld te zijn, en dit is niet moeilijk te geloven met dat helderblauwe water, een strakblauwe hemel en hagel, hagel, hagelwit strand! Onze stingersuits (geweldig veel kwallen hier, dus het was verplicht om je wetsuit te dragen, voor eigen veiligheid) aangetrokken en even gaan snorkelen. Daarna op het strand liggen bakken. God, wat lijk je bruin op dat witte zand (lijkt niet alleen zo, is natuurlijk ook zo ;) )!!!
Na een paar uurtjes zijn we opgehaald door het rubberbootje om te gaan lunchen aan boord van het schip. Daarna weer teruggevaren naar ons resort waar we rond half 4 aankwamen. Na al dat zand en zoute zeewater moesten we dus van narigheid eerst maar weer het zwembad in om ons zelf schoon te spoelen, wijntje erbij en in de spa gaan zitten. Daarna gedoucht en op onze veranda naar een prachtige zonsondergang gekeken, Nederlandse muziek (André, Acda en de Munnik, en natuurlijk Marco) opgezet… Met die muziek en zoveel moois voelde ik toch wel een beetje een gevoel van heimwee naar jullie allemaal. Maar ik houd vol, al is het lastig… Hihi! Mis jullie zeker wel, maar zou het niet veel beter zijn dat jullie allemaal hier heen komen? Aanrader hoor!
Bart heeft zicht ook prima vermaakt deze dagen, helaas mocht hij niet vissen vanaf de boot, maar op het eiland ging hij met zijn nieuwe maatje Christiaan (eindelijk iemand die ook van vissen houdt hahaha) weer op pad! Ze hebben de meest mooie en grote tropische vissen gevangen en één keer hadden ze zelfs zo’n grote vis aan de haak dat de lijn was geknapt! Arme mannen.. ze balen er nu nog van! We hebben bedacht dat het vast een haai moet zijn geweest… hihi
Na deze avond zijn we de volgende dag onze tasjes gaan pakken want we moesten het eiland verlaten, helaas!!! We zijn onderweg terug naar de haven nog even gestopt bij Hook Island waar we zijn gaan snorkelen… Dit was zeker wel mooi, maar we kunnen toch niet wachten totdat we kunnen duiken hier, op het Great Barrier Reef!
Zoals ik vier pagina’s geleden al vertelde (oeps.. dit verhaal is wel heel erg lang geworden, sorry haha) zitten we nu dus op Magnetic Island. We zijn eergisteren naar Townsville gereden en vanuit daar hebben we de ferry gepakt. Gister hebben Bart en ik een leuk klein autootje gehuurd (met open dak!), we hebben lekker rondgereden en dit eilandje verkend. Gezwommen in een aantal baaitjes, ’s middags wat visjes gevangen (jaaaa ik ook deze keer!) en daarna naar een mooi verlaten strandje gereden om samen te genieten van de zonsondergang! Vandaag niet veel boeiends gedaan als liggen zonnen aan het zwembad, jaa ik word nu toch echt wel lekker bruin hoor!
Bart is deze morgen wederom gaan vissen alleen was het deze keer zoals een echte visser. Vroeg eruit, 5.15, en dan om 5.30 vertrekken. Bij Picnic Bay was een pier en daar was het net als in Hervey Bay goed vissen en je kon er met levend aas flinke vissen vangen. Dus wij daar heen en na wat aasvisjes gevangen te hebben en een poosje wachten was het dan raak. Een Mackerel ging er met de lijn vandoor. We zagen hem door het water razen en toen was het ineens knap. Helaas de lijn kapot maar het gaf goede vooruitzichten voor de rest van de nachten. Voor de ontbijt pauze nog 2 grote vissen aangeslagen alleen helaas niet binnen gehaald. Na het ontbijt kwam er een groepje zwitsers vissen waarvan een meisje die nog nooit van haar leven gevist had. Na een half uur ging er op eens een vis met haar aas vandoor en de lijn schreeuwde van haar molen af. Schitterend om te zien als iemand niet weet wat hij of zij hier mee aan moet. Dus ik mijn hengel neer gepleurd en in volle sprint er naar toe. Ze stond hem heel graag af en dat gaf mij de kans om eindelijk een grote vis binnen te halen. De vis ging er nog steeds vandoor met de lijn dus het enigste wat ik kon doen was wachten. Op een gegeven moment kwam hij dan eindelijk tot rust. 150 meter lijn lag inmiddels in het water en die moest ik nu allemaal weer binnen halen. Zware klus voor de boeg dus. Na 10 minuten pompen en aan die molen draaien kwam de vis in zicht. We zagen een grote zilveren glinstering in het water en ineens ging hij er weer vantussen… vissen kan soms best vermoeiend zijn maar wel helemaal geweldig !! Na nog ongeveer 5 minuten was de vis bij de pier. Wat een mooie was het. Zie de foto! Na hem op de pier gehesen te hebben kon iedereen hem zien. Een Queenfish van 6,5 kilo. Ook een hoop toeristen die daar waren kwamen kijken wat we gevangen hadden. M’n eerste maar zeker niet m’n laatste! Omdat we hem uiteindelijk met het Zwitserse meisje haar vishengel binnen hadden gehaald hadden we de vis maar aan hun gegeven aangezien wij toch al eten hadden en de foto was geknipt.
20 minuten later ging Chris zijn lijn er van tussen en na de drag er op gedraaid te hebben bleef de vis nog steeds gaan. Hij voelde enorm en hij bleef gaan. 100 150 200 meter lijn gewoon weg. Die vis had echt geen zin om binnen gehaald te worden. Hij vocht heftig maar met wat mankracht en een goede hengel en lijn wonnen wij de strijd. Toen we hem bij de pier zagen drijven zagen we dat hij helemaal uitgeput was. Hij was minstens de helft groter als die eerste die we binnen hadden gehaald en wederom een Queenfish. Helaas probeerden we deze net als de eerste binnen te hijsen maar dit ging mis en de lijn knapte. Helaas won deze vis op het laatste moment toch nog de strijd door een domme beslissing van 2 onervaren vissers. Volgende keer gaan we het trapje af en tillen we hem aan zijn kieuwen het water uit zoals ons verteld werd naderhand. Fijn dat ze dat op tijd zeggen….
Verder op de dag nog 7 of 8 grote vissen aan de lijn gehad maar helaas beten ze niet zo goed door als die andere en kregen we ze niet aan de haak… Toch een geweldige dag gehad. Van smorgens 5.30 tot en met savonds 7 uur zitten vissen en het wat helemaal top!!!!
Morgen gaan we naar Cairns. Er zijn al weer genoeg mooie plannen gemaakt, hier horen jullie binnenkort weer meer over!
Hopelijk iedereen alles goed daar? De 30 graden is al bereikt heb ik gehoord? Heerlijk, we zijn blij voor jullie;)
Nou, dank voor het lezen en tot snel!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Bart & Inge
Enne….Time flies when you´re having fun! Het is alweer bijna mei.. we willen nog niet aan het einde denken maar langzaam komt het toch wel dichterbij!